Long Beach.

Alex Sunday

- Wariatka! - zasmial sie

Audrey Rodriguez

Audrey zaczęła się śmiać chociaż tak naprawde sama nie wiedziała z czego. Zaszła od tyłu Alexa i skoczyła mu na barana po czym oboje przewrócili się do wody.
Wynurzyła sie szybko i wyszczerzyła.
- Zachowywanie się jak dziecko odstresowuje wiesz? - pokazała język.
[sorry, ze tak wolno ale uzupełniam ćw z bioli xD]

Alex Sunday

- A czym sie tak stresujesz??
[ja tez, tylko ze z fizyki xP]

Audrey Rodriguez

- Hmmm...może nie tyle stresuje co za bardzo wszystko przeżywam. Ja jestem jednak zbyt wrażliwa - odpowiedziała bardziej sama do siebie niż do Alexa - ok, złotko. Ja muszę już lecieć. Pa! - puściła buziaka w powietrze i poszła zamyślona.

Camille Craven

Zdjęła japonki i błądziła stopami po nagrzanym piasku. Wiatr rozwiewał jej misternie ułozoną fryzurę, lecz nie dbała o to. Spoglądała na morze skąpane w zachodzacym Słońcu. Szkoda tylko, że była sama..

Vibeke Kitching

weszła na plaże,pobłądziła trochę po piasku po czym pobiegła do wody.stamtąd ujrzała Camille.i zawołała do niej.

Camille Craven

Rozpromieniła się na widok Vibeke. Nie chciała być teraz sama. Podbiegła do niej, pozwalając wodzie obmywac swoje stopy.
- Heeej! Matko, gdzie są wszycy?!

Vibeke Kitching

widocznie ucieszyła się na jej widok.
-no właśnie!?dawno tu nikogo nie widziałam...

Camille Craven

Przybiegła tak szybko, na ile pozwalały jej sześciocentymetrowe szpilki.
- Feeeeelllllllllllliiiiiiiiiiiiix!- krzyknęła, wskakując mu na plecy- Gdzie ty byłeś głupku!

Felix Carter

Ugiął się lekko pod jej ciężarem.
- Też się cieszę, że cie widze młoda- okręcił się wokół siebie, wprawiając loki Camille w ruch- Jak tam z tym twoim... Markiem?

Camille Craven

- Mattem ! - poprawiła go i uśmiechnęła się krzywo- Nijak. Nie widujemy się ostatnio.
Spojrzała na morze, próbując uspokoić skołatane nerwy.

Felix Carter

Zdjął ją ze swoich pleców i posatwił na ziemi.
- Ale cię wzięło. Ostatni raz mówiłaś o facecie z takim nieobecnym wyrazem twarzy w pierwszej klasie, kiedy bujałaś się w tym kolesiu od kredek. - spojrzał na nią rozbawiony.

Camille Craven

- Spadaj, co? - walnęła go łokciem w brzuch, śmiejąc się gardłowo- Choodź do Ciebie, pograsz mi trochę, co? - spojrzała na niego, uśmiechając się niewinnie. Kochała, kiedy Felix grał na gitarze.

Felix Carter

- Dobra, ale tylko ze dwie piosenki. Oszczędzam głos- wystawił język. Złapał ją za rękę i pociagnął do intenratu.