pokój Audrey.

Audrey Rodriguez

Audrey obudziła się, przeciągnęła i szeroko ziewnęła. Spojrzała na zegarek.
- Cholera, tak wcześnie? - pomyślała - mmm...może najwyższy czas odwiedzić klasę.
Wygramoliła się z łóżka i poszła pod prysznic. Siedziała tam dobre pół h po czym wyszła zrelaksowana i ubrała dżinsy od Lee Cooper'a jak zwykle zwężane na dole, gruby czarny pasek, bluzke z DC, nieśmiertelnik ofkorz i...af1 ;]
Jeszcze lekki makijaż i wyszła z uśmiechem na twarzy z pokoju.

Vibeke Kitching

zapukała.

Audrey Rodriguez

Audrey zmęczona po kilku lekcjach właśnie leżała na łóżku. A raczej bansowała po nim w rytm muzyki. Leżąc nadal oczywiście. No w końcu Audrey to Audrey nie xD
- Prooooszęęę! - wydarła się.

Vibeke Kitching

weszła do środka.
-cześć.nie przeszkadzam?-zapytała

Audrey Rodriguez

- Nope - odpowiedziała ściszając pilotem muzyke.
- Siadaj złotko - i wskazała ręką fotel - co tam?

Vibeke Kitching

usiadła.
-ostatnimi czasy nic ciekawego...cierpię na samotnosć-pokazuje język

Audrey Rodriguez

- Eeeeno, tu? Wydaje Ci sie - pokazała język.
- Słyszałam jak ktoś grał na perkusji. To ty? - zapytała z ciekawością.

Vibeke Kitching

tak.jak narazie nikt nie narzeka-pokazała język.-a według ciebie jak mi idzie?-usmiechneła się.- a ty grasz na jakims instrumencie?

Audrey Rodriguez

- No to wow. Liiiike it - wyszczerzyła się - nie wiedziałam, ze tak dobrze grasz.
- Ja nie gram na żadnym. Bardziej stawiam na sport - pokazała język - sportsmenka - zaśmiała się.

Vibeke Kitching

-ja i sport to dwa inne światy-pokazała język-a co dokładniej?

Audrey Rodriguez

- Koszykóóóówkaaaa - powiedziała z szerokim uśmiechem przeciągając. Nagle rozległ się dźwięk przychodzącego smsa. Audrey czytając wiadomość wyszczerzyła się jeszcze bardziej - oh. Właśnie kolega proponuje mi mały meczyk. Hmm...to ten. Będziesz musiała już pójść...chyba, ze sie przyłączysz - pokazała język.
W głębi tego nie chciała. W końcu byłaby sama z Danem...
Spojrzała na V. wyczekująco.

Vibeke Kitching

-nie dziekuję.nie przepadam za koszem...no i nie umię grać-pokazuje j ęzyk.-to ja już pójdę.baw sie dobrze!
udała się do drzwi.wyszła.

Audrey Rodriguez

Audrey szybko przebrała się w odpowiedni strój. Gdy spodenki 76sixers i biała koszulka na ramiączkach z Bershki były już na miejscu, spięła włosy w kucyk i udała sie na boisko.

Audrey Rodriguez

Obudziła się wypoczęta. O dziwo.
Wzięła jak zwykle ranny prysznic i puściła muzykę. Paradując po pokoju w samym ręczniku nagle usłyszała dzwoniącą komórkę. Spojrzała na wyświetlacz.
- Aaa! - pisnęła - Michael! No nareszcie! - odebrała i zaczęła gadać w najlepsze ze swoim przyjacielem z Bostonu.

Audrey Rodriguez

Weszła do pokoju trzaskając mocno drzwiami i od razu rzuciła się na łóżko. Łzy leciały jej ciurkiem chociaż tak naprawde nie wiedziała czemu. Przecież nie byli ze sobą...spędziła z nim zaledwie pare chwil. Teraz zachowywała się jak gówniara. Ale te argumenty do niej nie przemawiały. Była w tej chwili smutna, zła, rozżalona i rozgoryczona. Płakała w najlepsze.